JALINGKAK

Awewe nu polahna siga lalaki, bareto mah sok disebut jalingkak. Upamana : tataekan, gugulantungan, ajrag-ajragan, ajleng-ajlengan, sesepakan,  jugang-jegang, gegelutan jeung sajabanana. Awewe  harita kudu andalemi. Mun dibaju, kudu baju awewe. Mu diuk kudu diuk awewe,  mun kaulinan  kudu  kaulinan awewe. Pokona ulah kawas lalaki. Mun teu kitu nya disebut jalingkak tea.

Kiwari kecap jalingkak geus langka diucapkeun. Lantaran polah awewe geus dianggap biasa jeung teu aneh mun sarua jeung lalaki. Geura titenan : bareto awewe teh mun budak atawa mojang sok marake erok, ibu-ibuna dikabaya jeung disamping kebat, pan ayeuna mah geus loba nu dangdananana kawas lalaki. Geus loba nu marake calana panjang, kaasup nini-nini.

Dina diuk, bareto mah awewe teh sok emok, nyaeta ti semet tuur ka handap duanana ditilepkeun ka tukang. Ayeuna diukna teh loba nu sila atawa bari nangkeup tuur. Malah mun keur boncengan dina motor ge, loba nu ngajegang. Pan bareto mah keur jaman dina sapedah diukna teh nyanghareup ka gigir, nu otomatis sukuna rekep.

Lebah kaulinan, kawas geus teu aya bedana. Mun bareto nu sok teterekelan teh lalaki, ayeuna mah awewe ge  sok tataekan. Kitu deui bangsaning ajleng-ajlengan, gugulantungan, sesepakan, akod-akodan, jeung sabangsana. Ningali awewe maen bal ayeuna mah teu aneh.

Malah pan aya awewe nu jadi  petinju , pegulat, angkat besi, jeung bangsaning kaulinan nu bareto mah kaulinan lalaki.

Jaman memang geus robah. Bareto awewe teh kudu andalemi, lungguh timpuh, lantaran kitu rasa ajen sosialna harita ;  awewe kudu identik jeung lemah lembut tur camperenik. Kiwari ajen kitu teh dianggap ortodok. Jadi panghalang kana kamajuan, kitu cenah. Salah ? Ah teu salah da nu ngaranna ajen mah pan kumaha nu ngama’naan. 

Ngan sawadina, awewe teh kudu eling kana jati dirina. Kudu ngukur ka kujur nimbang ka awak. Ulah rasa maneh geus jamanna kieu heug we teu pupuguh gehgeran….. pipilueun jalingkak… *  

Ditulis ku Mang Nanang